Christmas Carol Hangul: 크리스마스 캐럴 ไทย: คริสต์มาสแค้น Director: Kim Sung-Su Writer: Joo Won-Kyu (novel), Kim Sung-Su
เราทุกคนล้วนไร้น้ำยา
อิลอู – แฝดพี่ผู้หาเงินเลี้ยงครอบครัว แต่ก็หันหลังให้ครอบครัวด้วยเช่นกัน
วอลอู – แฝดน้องผู้พิการทางสมอง เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อแบ่งเบาภาระของพี่ชาย
เพราะการตายของวอลอู ทำให้การล้างแค้นเริ่มต้นขึ้น...แล้วใครฆ่าวอลอู ?เรื่องนี้เราอ่านเรื่องย่อและตามเบื้องหลังน้อยมากๆๆๆ เคยเห็นแค่ภาพจินยองที่ตัดผมเกรียนหลุดมา 1-2 ภาพเท่านั้น ซึ่งที่ตัดผมก็มาจากการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้เอง และการรู้ข้อมูลของหนังน้อยๆ ก็เป็นผลดีมากทีเดียว วันนี้เราลุ้นระทึก ตื่นเต้น น้ำตารื้นสงสาร และโมโหไปกับตัวละครทุกคนในหนังเรื่องนี้จริง ๆ
จนถึงตอนนี้เชื่อว่าหลายคนคงได้รับชมภาพยนตร์กันแล้ว เราอยากรีวิวเก็บไว้โดยจะขอพูดตามความรู้สึกทีละเรื่องๆ ไป (พยายามไม่สปอย)
ตัวละคร – เรื่องนี้มีตัวหลักๆ ที่จะเป็นตัวทำให้เรื่องดำเนินไปตามแก่นของมัน
อิลอู , วอลอู (Jin Young (Got7))
ครูโช (Kim Young-Min)
จาฮุน (Song Geon-Hee)
ฮวาน (Kim Dong-Hwi) 5 ตัวละครที่ล้วนไร้น้ำยา แต่ทำตัวเกรี้ยวกราดกลบเกลื่อนความอ่อนด้อยของตัวเอง บ้างก็ต้องยอมทำตามคนแข็งแรงกว่าเพื่อความอยู่รอด และบางคนที่สร้างความถูกต้องขึ้นมาปกป้องสิ่งผิดที่ตัวเองทำ อิลอู แฝดพี่ กับวอลอูแฝดน้อง ทั้งสองคนถูกพ่อแม่ทิ้ง อิลอูกลายเป็นหัวหน้าครอบครัวแต่เพราะยังเด็ก เขาเลือกไปอยู่กับแก็งนักเลง และมักจะทิ้งน้องชายกับย่าผู้อ่อนแอไว้ข้างหลังเสมอ เขาคิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ ทำไมต้องจน ทำไมต้องโดนพ่อแม่ทิ้ง ทำไม ทำไม ทำไมถึงมีแต่เขาเองที่เจอแบบนี้ จนกระทั่งน้องชายตาย !!
อิลอู เป็นบทที่เกรี้ยวกราด ใช้อารมณ์ความรุนแรงเป็นที่ตั้ง ซึ่งบทตรงนี้เรามองว่า จินยองแสดงได้ไม่ยาก จุดพลิกผันของอิลอู แม้จะเข้าไปสถานพินิจด้วยความสมัครใจเพราะต้องการล้างแค้นคนที่ฆ่าน้องชาย แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงคือ สังคมของคนแข็งแรงเป็นใหญ่ที่เขาเจอตอนอยู่ข้างนอกกับในคุกไม่เหมือนกัน และนั่นคือสิ่งที่เขาจะได้เรียนรู้จากความแข็งแรงเป็นใหญ่ในคุก
วอลอู เด็กพิการทางสมอง ที่เข้มแข็ง พยายามทำงานหาเงินแบ่งเบาภาระพี่ชาย แล้วยังต้องดูแลย่าที่แก่มากแทนพี่อีกด้วย ตัวละครตัวนี้สำคัญต่อเรื่องทั้งเรื่อง โดยในตอนแรกคนดูจะรู้จักวอลอูผ่านคำบอกเล่าของคนอื่นๆ เรายังไม่เห็นว่าตัวเขาเป็นอย่างไร ซึ่งคนเขียนบทก็วางเหตุการณ์ในพาร์ทของวอลอูไว้ถูกจังหวะจะโคนดีมาก การแสดงจะไล่ตั้งแต่เบาๆ ไปจนกระทั่งเขาเจอเรื่องที่หนักอึ้งในหัวใจ ซึ่งจินยองก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก เราน้ำตาซึมทุกฉาก
ฮวาน เพื่อนสนิทของวอลอู แม้จะไม่รู้ว่าเข้ามาในคุกเพราะคดีอะไร (น่าจะคดีเดียวกับจาฮุน) แต่เขาก็เข้ามาและยังคงเป็นลูกไล่ของจาฮุน ถูกทำร้ายร่างกายและจิตใจแต่ก็เป็นเข้มแข็ง เขาดูมีสติมากที่สุดในบรรดาตัวละครทั้งหมด นักแสดงที่แสดงบทฮวาน ก็ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้อย่างดี (น่ารักด้วย 5555)
จาฮุน บทของลูกคนรวยพ่อแม่มีหน้ามีตา มีเส้นสายที่จะทำให้ลูกชายอันธพาลคนนี้พ้นโทษได้เร็วกว่าคนอื่น ตรงนี้สะท้อนอะไรได้เยอะมาก พ่อแม่รวยสอนลูกให้ดูถูกคน ให้ท้ายลูก ซึ่งเป็นวิธีที่ผิดไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างมากๆ แต่เชื่อเถอะ สังคมของคนเกาหลีก็ยังมีอีกหลายครอบครัวที่ปลูกฝังนิสัยให้ลูกเป็นแบบนี้ ในส่วนของนักแสดง ก็แสดงได้น่าหมั่นไส้มาก อยากกระโดดเข้าจอไปถลกหนังหัวแม่งจริง ๆ (คำชม) อิลอูยังโชคดี ที่แม้เขาจะเข้าคุกไปก็ยังมีฮวานคอยช่วย คอยเตือนสติ
และตัวละคร ครูโช อาสาสมัครช่วยเหลือคนยากจนและเด็กบ้านแตก และยังเป็นครูผู้ให้คำปรึกษากับเด็กในสถานพินิจนี้ด้วย แม้ในตอนแรกเขาจะพยายามเกลี้ยกล่อมให้อิลอูเลิกล้มการล้างแค้นและให้อภัยพวกที่ทำผิด แต่ในท้ายที่สุดแล้วเขาก็ให้ความช่วยเหลืออิลอู จนฉากการล้างแค้นลุล่วงไปได้ แต่ความจริงคือ....
ความรู้สึกของแต่ละฉากที่ได้ดู – มีความอึดอัด เพราะมุมกล้อง close up แทนสายตาเสมือนเราคนดูกลายเป็นคนโดนต่อยซะเอง (แต่กล้องมันก็คับและเหวี่ยงมากจนเวียนหัว) นอกจากนี้ความมืดของฉากกลางคืนก็ยิ่งเพิ่มความน่าอึดอัดเข้าไปอีก (ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบฉากที่มืดเท่าไหร่) ส่วนฉากความรุนแรง แบ่งสัดส่วนไว้ได้ดี ช่วงต้น ๆ ของหนังไม่ค่อยหวือหวา เพราะมีการหลบมุมกล้องช่วยในฉากซ้อมคน ใช้กระบองตีอะไรแบบนี้ไว้อยู่ ใช้เลือดเล็ก ๆ น้อย ๆ สื่อถึงความเจ็บปวดประปราย ซึ่งหนังก็ไต่ระดับความรุนแรงของฉากแบบนี้ได้เป็นอย่างดี จนถึงฉากไคลแม็กซ์นี่แหละ ที่เลือดสาดกระจายจนคนดูหลายคนหวีดร้องด้วยความตกใจ
ความรู้สึกของบทภาพยนตร์ – อย่างที่กล่าวไปข้างต้น ว่าคนเขียนบทเล่าเหตุการณ์ไว้ในจังหวะจะโคนที่ดี เราจะมองเห็นการเติบโตของตัวละคร ไม่ว่าจะเป็น อิลอู ฮวาน หรือแม้กระทั่งครูโช อิลอูเติบโตขึ้นและรับรู้ว่าสิ่งที่เขาทำมาทั้งหมดมันส่งผลอย่างไรบ้างกับชีวิตของเขาและครอบครัว ฮวานเองก็เข้มแข็งขึ้นมาก ส่วนครูโชเองสุดท้ายก็เรียนรู้อะไรบางอย่างและทำเพื่ออิลอูลูกศิษย์ในสถานพินิจ เรียกได้ว่าทุกตัวละครปลดเปลื้องความรู้สึกบางอย่างและเติบโตขึ้นไปเป็นคนใหม่ได้จริง ดูแล้วไม่รู้สึกกังขาในการตัดสินใจและการดำเนินไปของตัวละครนั้นๆ
* ส่วนตัวดูแล้ว มองว่าสะท้อนสังคมเกาหลีอันเหลื่อมล้ำอย่างมากนะ คนรวย คนจน มีเงินก็มีอำนาจสั่งการอะไรก็ได้ อยากจะฆ่าใครก็แค่จ้างนักฆ่ามาทำแทน (ก็เหมือนทุก ๆ ประเทศบนโลกนี้ สังคมเป็นสีเทา พร้อมเอาตัวรอดให้ได้ทุกสถานการณ์) ด้านมืดมีในทุก ๆ ที่แต่พยายามซุกไว้ใต้พรมไม่ยอมรับว่ามันมี ในฉากที่เปิดเผยความลับของภาพยนตร์ และฉากสุดท้ายก่อนขึ้น End Credit ทรงพลังมากสำหรับเรา
สุดท้าย จินยองเก่งมาก ขอให้ได้รางวัลจากภาพยนตร์เรื่องนี้หลาย ๆ รางวัลนะ
update : จินยองได้รับรางวัล Best New Actor (นักแสดงชายหน้าใหม่ยอดเยี่ยม) จาก Baeksang Art Awards 2023